ตอบแทนคุณแผ่นดิน....ตามรอยนายหลวงของเรา
วันนี้อยากมาแบ่งปันการไปเป็นโค้ชอาสาที่วัดพระธาตุดอยผาส้ม
เมื่อวันที่ 12-13 ธันวาคม 2558 ที่ผ่านมานี้ ได้มีโอกาสเข้าร่วมทีมกับคณะโค้ชอีกหลายท่านไปร่วมเป็นโค้ชอาสา เพื่อช่วยสอนการโค้ชชิ่งให้กับครูอาสา /อาสาสมัคร และนักเรียนบนดอยผาส้ม เพื่อให้เขาสามารถไปโค้ชชาวบ้านไม่ให้เผาป่า ไม่ให้ใช้สารเคมีในการทำเกษตร(ถวายนายหลวง)
ครั้งแรกที่ไปเชียงใหม่...แถมต้องขึ้นดอย.....
ขึ้นเขาไกลมาก........โค้งหักศอกเลี้ยงซ้ายไปขวามาเหมือนกับทางงูเลื้อยเลย.....เมารถกันไปหลายตลบ..........
พอไปถึงทางขึ้นวัดซึ่งวัดอยู่ยอดเขา....ทางชันมาก.....สุดทางรถแล้ว ต้องเดินขึ้นบันไดไปอีก 259 ขั้น.... และระหว่างทางมีคำคม....สอนให้คิดด้วย(พระบอกว่านักเรียนเป็นคนเขียน)
เด็กส่วนใหญ่ที่อยู่วัด เป็นเด็กดอย....มาจากดอยต่างๆ บางคนเพิ่งมาอยู่....ยังพูดไม่ค่อยชัด.....
ในวันนั้นมีโอกาสได้โค้ชครูอาสาท่านหนึ่ง....เป็นผู้เสียสละอย่างมาก.....ให้สามีลาออกจากงานมาช่วยงานบนดอย ส่วนลูกๆ ก็ลาออกจากโรงเรียนสามัญมาเรียน Home School แทน.....(ที่วัดเปิดสอนแบบ Home School)
เธอเป็นผู้เสียสละมหาศาล....เธอมีคุณค่ามาก...ด้วยการสร้างคุณค่าและสร้างประโยชน์ให้กับผู้คนบนดอย....สร้างอนาคตให้เด็กๆ(โรงเรียนที่เธอดูแลมีตั้งแต่ ประถม ถึง ปริญญาตรี)....ตอนนี้เธอเหนื่อย ไม่มีคนช่วย ทำเพื่อคนอื่นจนไม่มีเวลาดูแลครอบครัวของตนเอง.......เธอทำงานเพื่อตอบแทนแผ่นดินที่เธออาศัยอยู่.......
และเด็กส่วนใหญ่ที่อยู่บนดอยก็เช่นกัน ความฝันของเขา อยากให้ทุกคนมาปลูกป่า อยากสร้างอาชีพเลี้ยงครอบครัวและกลับมาช่วยเหลือวัด... อยากให้ชาวบ้านเลิกเผาป่า(ไฟป่าส่วนใหญ่เกิดจากมนุษย์) และสร้างสิ่งดีๆ ให้กับแผ่นดิน (ไม่มีใครเลยที่บอกว่าอยากรวย) เขาใช้ชีวิตแบบพอเพียง เขาแค่อยากสร้างคุณค่าบางอย่างและเปี่ยมด้วยความกตัญญูรู้คุณ
พระบนวัดมี 3 องค์ ท่านดูมีราศรีมาก(หลวงพ่อโต้ง จบป.ตรี วิศวฯ จุฬา / ป.โท วิศวฯ สแตนฟอร์ท สหรัฐฯ) เป็นพระนักพัฒนา ฉันข้าววันละมื้อ ส่วนเด็กๆก็กินข้าวก้นบาตร...(วันนั้นทางคณะโค้ชสั่งข้าวกล่อง มีกระเพรา ข้าวผัด ไปกินกัน...พอเหลือแบ่งปันให้เด็กวัดได้กินบ้าง...ข้าวกล่องนั้นเหมือนอาหารที่อร่อยมากๆสำหรับเขา)....กลับมามองตัวเองเรากินทิ้ง กินขว้าง ของหวาน ของคาว เรียงกันเต็มหน้า ยังไม่อยากจะกิน.....
ทุกวันนี้เราทุกคนก้มหน้าก้มตาทำมาหากิน....ทำบุญทำทานบ้างตามโอกาส....หมกมุ่นอยู่กับปัญหาของตัวเอง....ทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง อิจฉากันบ้าง ทำงานก็เถียงกันไป ด่ากันไป....แต่คนอีกฝั่งหนึ่ง เขาอยู่บนเขาบนดอย เขาทำเพื่อคนอื่น เขาทำเพื่อประเทศ เขาทำให้โลกน่าอยู่ขึ้น รักษาธรรมชาติไว้ให้ลูกหลาน.......
และตอนนี้พระกำลังทำโครงการอบรมให้ชาวบ้านช่วยเหลือตัวเองได้ยามเกิดภัยธรรมชาติ....และการช่วยชีวิตเบื้องต้น.....
นี่คือการตอบแทนคุณแผ่นดี และทำความดี การสร้างคุณค่าให้สมกับที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์.......
COACH BOAT....
เมื่อวันที่ 12-13 ธันวาคม 2558 ที่ผ่านมานี้ ได้มีโอกาสเข้าร่วมทีมกับคณะโค้ชอีกหลายท่านไปร่วมเป็นโค้ชอาสา เพื่อช่วยสอนการโค้ชชิ่งให้กับครูอาสา /อาสาสมัคร และนักเรียนบนดอยผาส้ม เพื่อให้เขาสามารถไปโค้ชชาวบ้านไม่ให้เผาป่า ไม่ให้ใช้สารเคมีในการทำเกษตร(ถวายนายหลวง)
ครั้งแรกที่ไปเชียงใหม่...แถมต้องขึ้นดอย.....
ขึ้นเขาไกลมาก........โค้งหักศอกเลี้ยงซ้ายไปขวามาเหมือนกับทางงูเลื้อยเลย.....เมารถกันไปหลายตลบ..........
พอไปถึงทางขึ้นวัดซึ่งวัดอยู่ยอดเขา....ทางชันมาก.....สุดทางรถแล้ว ต้องเดินขึ้นบันไดไปอีก 259 ขั้น.... และระหว่างทางมีคำคม....สอนให้คิดด้วย(พระบอกว่านักเรียนเป็นคนเขียน)
เด็กส่วนใหญ่ที่อยู่วัด เป็นเด็กดอย....มาจากดอยต่างๆ บางคนเพิ่งมาอยู่....ยังพูดไม่ค่อยชัด.....
ในวันนั้นมีโอกาสได้โค้ชครูอาสาท่านหนึ่ง....เป็นผู้เสียสละอย่างมาก.....ให้สามีลาออกจากงานมาช่วยงานบนดอย ส่วนลูกๆ ก็ลาออกจากโรงเรียนสามัญมาเรียน Home School แทน.....(ที่วัดเปิดสอนแบบ Home School)
เธอเป็นผู้เสียสละมหาศาล....เธอมีคุณค่ามาก...ด้วยการสร้างคุณค่าและสร้างประโยชน์ให้กับผู้คนบนดอย....สร้างอนาคตให้เด็กๆ(โรงเรียนที่เธอดูแลมีตั้งแต่ ประถม ถึง ปริญญาตรี)....ตอนนี้เธอเหนื่อย ไม่มีคนช่วย ทำเพื่อคนอื่นจนไม่มีเวลาดูแลครอบครัวของตนเอง.......เธอทำงานเพื่อตอบแทนแผ่นดินที่เธออาศัยอยู่.......
และเด็กส่วนใหญ่ที่อยู่บนดอยก็เช่นกัน ความฝันของเขา อยากให้ทุกคนมาปลูกป่า อยากสร้างอาชีพเลี้ยงครอบครัวและกลับมาช่วยเหลือวัด... อยากให้ชาวบ้านเลิกเผาป่า(ไฟป่าส่วนใหญ่เกิดจากมนุษย์) และสร้างสิ่งดีๆ ให้กับแผ่นดิน (ไม่มีใครเลยที่บอกว่าอยากรวย) เขาใช้ชีวิตแบบพอเพียง เขาแค่อยากสร้างคุณค่าบางอย่างและเปี่ยมด้วยความกตัญญูรู้คุณ
พระบนวัดมี 3 องค์ ท่านดูมีราศรีมาก(หลวงพ่อโต้ง จบป.ตรี วิศวฯ จุฬา / ป.โท วิศวฯ สแตนฟอร์ท สหรัฐฯ) เป็นพระนักพัฒนา ฉันข้าววันละมื้อ ส่วนเด็กๆก็กินข้าวก้นบาตร...(วันนั้นทางคณะโค้ชสั่งข้าวกล่อง มีกระเพรา ข้าวผัด ไปกินกัน...พอเหลือแบ่งปันให้เด็กวัดได้กินบ้าง...ข้าวกล่องนั้นเหมือนอาหารที่อร่อยมากๆสำหรับเขา)....กลับมามองตัวเองเรากินทิ้ง กินขว้าง ของหวาน ของคาว เรียงกันเต็มหน้า ยังไม่อยากจะกิน.....
ทุกวันนี้เราทุกคนก้มหน้าก้มตาทำมาหากิน....ทำบุญทำทานบ้างตามโอกาส....หมกมุ่นอยู่กับปัญหาของตัวเอง....ทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง อิจฉากันบ้าง ทำงานก็เถียงกันไป ด่ากันไป....แต่คนอีกฝั่งหนึ่ง เขาอยู่บนเขาบนดอย เขาทำเพื่อคนอื่น เขาทำเพื่อประเทศ เขาทำให้โลกน่าอยู่ขึ้น รักษาธรรมชาติไว้ให้ลูกหลาน.......
และตอนนี้พระกำลังทำโครงการอบรมให้ชาวบ้านช่วยเหลือตัวเองได้ยามเกิดภัยธรรมชาติ....และการช่วยชีวิตเบื้องต้น.....
นี่คือการตอบแทนคุณแผ่นดี และทำความดี การสร้างคุณค่าให้สมกับที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์.......
COACH BOAT....
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น